پیرکی
از غذاهای سیاری
پیرکی از غذاهایی قابل حمل و نقل و سیار در چهل‌باغتوی‌پشی محسوب می‌شود که معمولا در ماه رمضان برای افطاری و یا هوسانه استفاده می‌کنند. در تابستان از سبزی‌های تازه، مانند شبدر، رشقه، سِید، سرسو(بولو) گندنه، پالک، برگ‌پیاز، گل‌کدو، کچالوی پخته و له شده و غیره درست می‌شود. در زمستان ازین گیاهان خشک‌شده برای پختن پیرکی به‌کار می‌برند.
شیوه پختن پیرکی، آرد را خمیر کرده سبزی‌های پخته شده را در میان دو لایه آن گذاشته، بالای تاوه نان‌پزی و یا داخل تنور توسط حرارت آتش پخته می‌کنند. علاوه‌برآن، از روغن برای پختن سبزی و پختن لایه‌های بدنه پیرکی هم استفاده می‌کنند.
معنای دقیق پیرکی که برای این غذای سیاری استفاده می‌شود، دقیق معلوم نیست، اما به‌نظر می‌رسد که این غذا چون از سبزی استفاده می‌شود و به جویدن زیاد ضرورت ندارد، مخصوص مال پیرمردان و پیر زنان بوده است و ازین خاطر پیرکی گفته می‌شود.
نویسنده: احمد مطهری
اصلاح ویرایش: نادرشاه نظری،14 می2023